Quick scan duurzame luchtvaart 2050
De internationale ambities voor de verduurzaming van de luchtvaart vergen de inzet van aanvullende reductieopties ten opzichte van autonome efficiëntieverbetering. Om de inzet van de mogelijke reductieopties te stimuleren en belemmeringen hiervoor weg te nemen heeft de overheid verschillende beleidsopties tot haar beschikking. Efficiënt reductiebeleid loopt langs twee sporen: het duurder maken van CO2-uitstoot en het stimuleren van innovatie.
Dit concludeert het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) in de de ‘Quick scan duurzame luchtvaart 2050: Reductieopties en beleidsopties voor vermindering van de CO2-uitstoot’. Met deze quick scan wil het KiM enkele bouwstenen leveren die het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) kunnen helpen de strategische beleidsprioriteiten voor een duurzame luchtvaart te bepalen.
De efficiëntieverbetering door nieuwe conventionele technologie kan – bij de te verwachten groei van het vliegverkeer – niet voorkomen dat de CO2-uitstoot door de luchtvaart toeneemt. Voor het terugdringen van de CO2-uitstoot zijn verschillende aanvullende reductieopties denkbaar. Bijvoorbeeld andere type motoren, duurzame biobrandstoffen en dergelijke. Doordat allerlei factoren, bijvoorbeeld kosten of gebruiks- kenmerken, het gebruik van deze opties kunnen belemmeren, is onzeker in hoeverre het volledige potentieel aan CO2-reductie door deze opties haalbaar is. De Nederlandse overheid kan verschillende beleids- instrumenten inzetten of in internationaal verband – ICAO of EU- nastreven om de reductieopties te stimuleren en belemmeringen hiervoor weg te nemen.